Ietsnut

Terug op aarde want de planten willen water.

De eekhoorns weten het water nu ook te vinden. Het is nu wachten op de eerste rastamus. En de egelhut is qua basis ook klaar om verder ingebouwd te worden. Genoeg boslol dus en vanuit de hangmat bezien is het net een sprookje.

Op steenworp (door obelix) afstand van de cannacrib. Bosje door, veldje over, langs de wilde koeien, paardenpaadje, en je bent er. Ons meertje noemen we het, want voor landlopers geldt, de hele wereld is van ons. Madame ietsnut slingert gezellig voor me uit. Ze voelt zich rijk, zegt ze. Niet in doekoe, maar in joehoe, babbelt ze door. Ik vind het allemaal te mooi om niet waar te wezen. Prima wietje. In potten en potjes en meeneempotjes. We hebben maar 1 doel en dat is zo stoned mogelijk te worden. En dat zo chill als mogelijk. Geen idee of dat gaat lukken, maar we zijn aardig op weg.

De extra bloeivoeding lijkt toch wel wat te werken. Het glundert en glanst weer lekker.

ach, in peru moesten we wel eens twee dagen lopen en klimmen om iets om iemand te bezoeken. we hebben logeerbedden, dus crashen kan.

ergens tussen friesland en drenthe. plus minus pal op de grens.

ja man, voel je welkom.

Even aan het niks doen. Uitrusten van het geklus aan de cannacrib. En een beetje wachten totdat de zaadjes rijp zijn. De woonkamer ruikt heerlijk. We hebben het een en ander hangen en een schaaltje met samples. Wat een genot om eigen gekweekte wiet te roken. We gaan snel beginnen met zelf olie te maken. Daar kijken we naar uit. Met de eerste zadenkweek gaat het goed. Volgend jaar kunnen we in elk geval goed los langs berm en bos. Met de cannacrib als chill-inn in het midden van het web. Ze noemen de crib inmiddels de pipowagen en de mensen hebben het over een carribische uitstraling. We zijn in elk geval the talk of the camping. En de eerste nieuwsgierige toeristen hebben zich al gemeld. Wachtmaar totdat we de boskant van de keet als een regenboog hebben geschilderd en onze plastic tuinzitje foutgoud hebben geverfd. En we hebben de eerste san pedro's in de volle grond gezet. Lekker voor later.

In de ochtend, want dan de plant de wond laten bloeden gedurende de dag wanneer de sapstromen het actiefst zijn. Zo krijg je schone wonden.

Briljante tip. We gaan voor de zekerheid voor ribbelchips. We hebben wiet gedroogd in een donker hoekje naast de koelkast. Prima wietje geworden. Dus in geval van weinig keuze is een beetje daglicht geen probleem.

Onze klok. O lati a de betekent hoe laat is het? In het surinaams. Het is oogsttijd. Twee bonsai white haze auto zijn de klos. En aanstaande zondag gaan we een verdwaalde blueberry auto ophalen. Want "ze begint nu echt te stinken.' Aldus de verzorgster. We moeten haar eerst even in het echt zien. Om te kijken of ze nog doorgaat in het riet, of dat de voetjes de lucht in gaan.

Lekker aan het spacen in en rond de cannacrib. 'Dit pakken ze ons nooit meer af.", aldus Madame Monstertje. Medicijn missie: geslaagd!

Het is aan de goden nu. Voor meters geen geld. Tot volgend jaar als de cannacrib is afbetaald zitten we op rantsoen. Op de korte termijn is dat even kut, maar op de wat langere termijn wordt het tamelijk geniaal. Ja, ik wilde eigenlijk biocanna bioflores halen, maar dat mochten ze niet meer verkopen bij de growshop. De man achter de balie kon me niet vertellen waarom. Al met al ga ik de volgende keer naar een andere growshop, want ik had al niet het idee dat ik nu het juiste advies/ product had gekregen. Inmiddels zitten we weer op de camping. En is alle stress vervlogen. Volgend jaar beter. Met een voedingsplan. En nog meer erbovenop zitten. En hopelijk met wat meer budget dan.

Thanks voor het meedenken. We zijn qua de 2 planten die voor topjes moeten zorgen relaxed. Mochten die nu het loodje leggen dan hebben we toch een berg lekkere topjes al aan de planten. De stress gaat vooral om de zaadplanten. De zaden moeten wel de tijd krijgen om te volgroeien. We hebben nu gedaan wat we konden. Rest ons wat te bidden voor een goede afloop. De brandnetelgier die was bedoeld om geen stikstoftekort te krijgen. En met de toevoeging van teunisbloemen hoopte ik op steun voor de bloei. Helaas mislukt. Maar goed, ik ben nu wel over mijn kantenklaarvoedingsangst heen. Die hebben we nu gekocht.

de superskunkies sprieten voort zonder bloei. De blueberry en bubblelicious zijn goed zwanger en de brain damage daar is te grazen genomen door wantsen en aanverwanten.